ഒരു വെളുത്ത കവിത..
---------------------
വെളുത്തയീ
കടലാസിലാണ്
എനിക്കിന്ന്
കവിതയെഴുതേണ്ടത്...
വിരലോട് ചേര്‍ത്തു-
പുഴുവരിച്ച തഴമ്പിന്‍റെ
വിരല്‍ തണുപ്പു കൊണ്ട്
മാരിയപ്പന്‍ തൊട്ടു..
മടയാതെ പോയൊരു
കൊട്ടയുടെ പരുപരുപ്പ്
ചത്തു നിന്നു.... !
കാതോടു ചേര്‍ത്തു-
കമ്പ്യന്‍റെ , ചാത്തന്‍റെയും
കുടികളില്‍ നിന്നും
കുഞ്ഞു വിശപ്പിന്‍റെ
ചാകാറായ ഏങ്ങലുകള്‍
തുളച്ചു പോയി...
ചെമ്പന്‍ ഊതാതെ പോയ
കുഴലീണം ചത്തു നിന്നു...!
മൂക്കോട് ചേര്‍ത്തു-
കപ്പലു കേറിപ്പോയ
ഒരായിരം സുഗന്ധങ്ങള്‍
ഓക്കാനിപ്പിച്ചു നിന്നു...
വേവാതെ പോയ
ചോറിന്റെ മണം
ചത്തു നിന്നു...!
നാക്കോട് ചേര്‍ത്തു-
തീ അധികാരം കാണിച്ച
മാംസരുചിയുടെ പാതിവേവ്
നീറിയെരിഞ്ഞു നിന്നു..
ഒച്ചയില്ലാതെ കരിഞ്ഞ്
കാട് ചത്തു കിടന്നു...!
നെഞ്ചോട്‌ ചേര്‍ത്തു-
കാട്ടുവഴികള്‍ക്കൊപ്പം
നാടിന്‍റെ ടയര്‍ തേച്ചു പോയ
കോയ്മ്മയുടെ മാനം
ഒച്ചയില്ലാതെ മിടിച്ചു...
കരിഞ്ഞ മുളം കുറ്റിയില്‍
തലയടിച്ച മൌനം
കാളന്‍ മൂപ്പനൊപ്പം
ചത്തു കിടന്നു...!
കണ്ണോടു ചേര്‍ത്തു-
എല്ലാം വെളുത്തിരുന്നു
വെളും വെളുത്തിരുന്നു.
ഞാന്‍ ചത്തു കിടന്നു...!
ഒന്നുമെഴുതാതെ
ഞാന്‍ നീക്കിവെക്കുന്നു-
വെളുപ്പ്‌ പുതച്ച
ഈ ചത്ത കവിത..
---------------------
വെളുത്തയീ
കടലാസിലാണ്
എനിക്കിന്ന്
കവിതയെഴുതേണ്ടത്...
വിരലോട് ചേര്‍ത്തു-
പുഴുവരിച്ച തഴമ്പിന്‍റെ
വിരല്‍ തണുപ്പു കൊണ്ട്
മാരിയപ്പന്‍ തൊട്ടു..
മടയാതെ പോയൊരു
കൊട്ടയുടെ പരുപരുപ്പ്
ചത്തു നിന്നു.... !
കാതോടു ചേര്‍ത്തു-
കമ്പ്യന്‍റെ , ചാത്തന്‍റെയും
കുടികളില്‍ നിന്നും
കുഞ്ഞു വിശപ്പിന്‍റെ
ചാകാറായ ഏങ്ങലുകള്‍
തുളച്ചു പോയി...
ചെമ്പന്‍ ഊതാതെ പോയ
കുഴലീണം ചത്തു നിന്നു...!
മൂക്കോട് ചേര്‍ത്തു-
കപ്പലു കേറിപ്പോയ
ഒരായിരം സുഗന്ധങ്ങള്‍
ഓക്കാനിപ്പിച്ചു നിന്നു...
വേവാതെ പോയ
ചോറിന്റെ മണം
ചത്തു നിന്നു...!
നാക്കോട് ചേര്‍ത്തു-
തീ അധികാരം കാണിച്ച
മാംസരുചിയുടെ പാതിവേവ്
നീറിയെരിഞ്ഞു നിന്നു..
ഒച്ചയില്ലാതെ കരിഞ്ഞ്
കാട് ചത്തു കിടന്നു...!
നെഞ്ചോട്‌ ചേര്‍ത്തു-
കാട്ടുവഴികള്‍ക്കൊപ്പം
നാടിന്‍റെ ടയര്‍ തേച്ചു പോയ
കോയ്മ്മയുടെ മാനം
ഒച്ചയില്ലാതെ മിടിച്ചു...
കരിഞ്ഞ മുളം കുറ്റിയില്‍
തലയടിച്ച മൌനം
കാളന്‍ മൂപ്പനൊപ്പം
ചത്തു കിടന്നു...!
കണ്ണോടു ചേര്‍ത്തു-
എല്ലാം വെളുത്തിരുന്നു
വെളും വെളുത്തിരുന്നു.
ഞാന്‍ ചത്തു കിടന്നു...!
ഒന്നുമെഴുതാതെ
ഞാന്‍ നീക്കിവെക്കുന്നു-
വെളുപ്പ്‌ പുതച്ച
ഈ ചത്ത കവിത..
No comments:
Post a Comment